Koe no Katachi (Film, 2016) - MovieMeter.nl (2024)

Dit is toch wel een geweldige anime. Het is heerlijk om te zien hoe het verhaal rustig wordt verteld en dat je kan zien hoe Ishida langzaam van pestkop naar target wordt gebracht. Dit heeft uiteindelijk ook effect op zijn leven, want hij kan niet meer in groepen functioneren en heeft ook geen interesse in de individu. Tot en met hij zijn slachtoffer van zijn kinderjaren tegenkomt. Vanaf dan wordt het een heerlijke droevige emotionele rit, waarbij de slechte kanten van de mens getoond wordt. Maar van tijd tot tijd ook de goede kanten.

Dit is uiteindelijk een heerlijk meeslepende meesterwerk.

Het schijnt dat Shinkai heeft gezegd dat hij dit de beste anime van de afgelopen 10 jaar vindt. Ik kan hem niet (helemaal) ongelijk geven geloof ik (maar zag Your Name nog niet).

edit: blu ray release in de UK op 30 oktober.

Mooi!

Je zou het niet echt verwachten, de film oogt ook gewoon als een klassiek, cutesy animetje. Type feel-good romantiek met wat humor ertussen enzo. Een soort van poor man's Your Name misschien, maar blijkt dat deze film van Naoko Yamada toch wat meer te bieden heeft.

Ik ben doorgaans nogal allergisch aan pest-dramas omdat er meestal erg weinig nuance inzit. Het is dan ook fijn om te zien dat deze A Silent Voice ook het verhaal van de bully meepikt, en hem zelf het belangrijkste personage maakt. Dat maakt dat de film niet door iedereen even goed geapprecieerd zal worden, maar tegelijkertijd maakt dat het wél zoveel indrukwekkender.

Visueel verder wel mooi. Geen veredelde TV anime, maar duidelijke filmkwaliteit, zowel in character designs als in de animatie zelf. Een paar leuke visuele vondsten, zoals de kruisjes, maar vooral de focus op benen en voeten is een aparte manier om emoties te tonen. Niet eenvoudig maar toch werkt het goed.

Knappe film dus. Het einde loopt misschien net iets te lang door en de stijl, noch de behandeling van het onderwerp zal iedereen aanspreken, maar Yamada toont zich erg kundig en moedig.

4.0* en een uitgebreide review

De film ziet er prachtig uit, maar het verhaal is behoorlijk stroef en stroperig en de relaties tussen de verschillende personages zijn nogal irritant om te volgen. Geen luchtige simpele film, maar een nogal ongemakkelijk dramatisch gedoe tussen tieners. Een beetje de lastige kliekjesvorming en 'die heeft ruzie met die' dat vroeger op school al zo vermoeiend was, maar dan in filmvorm. Moet zeggen dat ik daar na ruim een uur toch wel klaar mee was, en dan ben je nog maar op de helft.

Ook later als dingen meer gaan escaleren blijft het geen simpele film om te kijken. Hij lijkt wel twee keer zo lang te duren. Het is goed beschouwd een film over tienerrelaties, pesterijen en onzekerheden, maar er wordt een enorm gewicht en dramatiek aan alles gegeven, echt too much wat mij betreft. Wellicht typisch Japans, of typisch voor dit soort anime, maar doe mij dan maar de luchtige Ghibli's zoals Kiki's Delivery Service ofzo.

Jammer, want om te zien is deze film weer erg mooi, lijkt eigenlijk best op de films van Shinkai wat betreft stijl en details. Had 'm graag ook inhoudelijk goed gevonden, maar ik heb er een hele kluif aan gehad om af te kijken.

2,5*

Koe no Katachi

Koe no Katachi ziet er op de eerste plaats fantastisch uit, en het oog voor detail is verbluffend. Het verhaal over pesten en de gevolgen ervan is op zich interessante materie, en regisseur Naoko Yamada heeft er voor het grootste gedeelte ook een interessante en soms indrukwekkende film van gemaakt. De acties en emoties van de personages lijken soms overdreven, maar in de Japanse cultuur liggen sommige zaken toch wat gevoeliger. De film is ook erg lang, en vooral in het middengedeelte wordt het een wat rommelig geheel. Gelukkig eindigt het verhaal van Nishimiya en Ishida precies op het juiste moment.

Het karakterdesign en de voice acting (Japanse versie) zijn niet erg naar mijn smaak, maar het verhaal over pesten overstijgt dat gelukkig wel. Tevens is de animatie dik in orde en is er genoeg detail om van onder de indruk te zijn; de achtergronden zijn van een indrukwekkende schoonheid. 130 minuten is wellicht iets aan de lange kant voor dit verhaal, maar er komt vaak genoeg een visuel mooie scène of een intiem moment voorbij om die minuten uitstekend uit te kunnen zitten.

De naam Shinkai komt regelmatig naar voren hierboven en ik snap waarom. Maar die films zijn toch net even mooier. Wel voelt dit iets rauwer, en dat is op zich ook wel welkom.

3,7*

Ik heb de speciale editie via Zavvi besteld, want dit is een film waarvan ik op voorhand weet dat deze mij gaat bevallen.

A Silent Voice maakt de verwachtingen compleet waar. De film komt ietwat stroef op gang en ik denk dat het uitgangspunt iets te haastig er doorheen gejast wordt in het begin van de film. Maar de film neemt gelukkig langzaam de tijd om Ishida en Nishimiya volledig te doorgronden. Ik lees hier dingen over dat mensen zich niet met de personages kunnen inleven en dat ze hun gedrag niet snappen. Dat die kids in de film niet te begrijpen zijn en dat ze niet altijd even logisch handelen. Ik kan het best begrijpen, maar het is anderzijds ook een beleefwereld die wij als volwassenen compleet ontgroeid zijn en meer van ons inlevingsvermogen vraagt. Tieners gedragen zich compleet anders in hun peergroep dan in het bijzijn van hun ouders. Pesterijen, kinderachtig gedoe en vooral dingen die veel te lang nasudderen. Iets dat ik bijna dagelijks op de middelbare school tegenkom. We vragen ons allemaal af waar die kinderen zich druk om maken, maar tegelijkertijd speelt het wel zeker en is het iets waar je als volwassene op in moet spelen.

A Silent Voice is daarom ook een erg volwassen film. Het behandelt verschillende perspectieven en ook dat de pester hier zijn hele jeugd mee worstelt. Ishida wordt buitengesloten en kan moeilijk contact maken met de wereld. Visueel komt dit prachtig tot uiting met de blauwe kruizen en camerahoeken die niet hoger dan de mond komen. Anoniem en eenzaam. Met ups and downs wordt het tragische verhaal verteld. Misschien een tikkeltje te lang, maar o zo indrukwekkend. Je wordt echt compleet in de inlevingswereld van de tieners gezogen.

Het is jammer dat de film niet ontzettend toegankelijk is en veel van de kijker vraagt, want dit is een prima vraagstuk dat bij (digitaal) pesten behandeld kan worden op middelbare scholen.

4,0*

Toch wel apart hoe deze film internationaal een serieuze boost heeft gekregen. Toen de film uitkwam was er relatief weinig animo voor, maar na de aanslag op de studio heeft men deze film alsnog ontdekt.

Enerzijds wel fijn, aangezien deze film het ook verdient. Anderzijds jammer want toch een teken dat er veel boeiende films genegeerd worden omdat men gewoon niet de moeite doet om wat breder rond te kijken.

Heel moeilijke en zware film toch wel. Ik heb zojuist gelezen over de aanslag via Onderhond. Is daar in de Belgische media nu echt niets over verschenen??? Onbegrijpelijk. Ik denk echt dat ik morgen elke nieuwssite ga blokkeren, want dit is echt de druppel voor mij. Men claimt antiracistisch te zijn, maar non-issues als Zwarte Piet en Jurgen Conings worden tot op het bitterend eind uitgemolken bijvoorbeeld en dit wordt genegeerd. Goed, andere discussie.

De film is erg moeilijk te volgen. Ik begrijp de emoties en snelle wisselingen niet. Jammer want in de grond zie ik een mooie film, maar het geheel komt te afstandelijk over. Ik begrijp het niet goed, en kon me moeilijk met de personages inleven omdat het te weinig ergens naartoe gaat of omdat ze allemaal onbegrijpelijke beslissingen nemen voortdurend.